خطرات زیادی وجود دارد که سازمان ها باید در هنگام اداره یک کسب و کار در نظر بگیرند. انواع ریسک های سازمانی به آنها کمک می کند تا روابط بهتری با مشتریان و سایر سهامداران خود ایجاد کنند. همچنین باعث افزایش درآمد تولید شده و کمک به شرکت ها در دستیابی به اهداف تجاری خود می شود.
به همین دلیل است که مدیریت ریسک بسیار مهم است. انواع مختلفی از ریسکها وجود دارد که شرکتها باید از قبل آنها را در نظر بگیرند تا بتوانند به راحتی تجارت خود را اداره کنند. این بدان معناست که آنها همیشه در صورت تهدید آماده خواهند بود.
بر اساس یک مطالعه اخیر، بیش از 57 درصد از مدیران ارشد بر این باورند که ریسک و انطباق، بزرگترین دسته ریسکهایی هستند که آمادگی کافی برای رسیدگی به آنها را ندارند. انواع مختلفی از ریسک های تجاری وجود دارد که باید با یک پلت فرم مدیریت ریسک موثر که به آنها در این راه کمک می کند، مراقبت شود.
7 نوع ریسک سازمانی وجود دارد که عبارتند از:
بازارها همیشه در نوسان هستند، به این معنی که بازار همیشه در حال تغییر است. این تغییرات می تواند تأثیر مثبت یا منفی بر یک تجارت داشته باشد. تأثیر منفی یک ریسک اقتصادی است که سازمان ها باید برای آن آماده باشند تا شرکت بتواند با وجود جو اقتصادی همچنان درآمدزایی کند.
انواع ریسک های سازمانی را می توان با نظارت مداوم بر روندهای اقتصادی و انجام اقدامات پیشگیرانه با چارچوب مدیریت ریسک انجام داد. سازمان ها باید بر روی ایجاد پس انداز تمرکز کنند تا بتوانند جریان نقدی ثابتی را برای عملیات خود حفظ کنند. آنها همچنین باید روی ایجاد بودجه ای کار کنند که بخشی از برنامه تجاری اصلی آنها باشد با سربار کم که بتواند در تمام چرخه های اقتصادی دوام بیاورد.
مجموع پولی که توسط شرکتها به عنوان جریمه برای عدم تطابق با مقررات هزینه شد، در سال 2015 در ایالات متحده 59 میلیارد دلار بود. قوانین و مقررات زیادی وجود دارد که صاحبان مشاغل باید از آنها پیروی کنند. این امر مستلزم هوشیاری زیادی در سازمان است. یک پلت فرم مدیریت ریسک می تواند به رعایت قوانین، هم فدرال و هم در سطح ایالت کمک کند تا کسب و کارها بتوانند در جریمه ها صرفه جویی کنند.
تیم حسابرسی داخلی می تواند مطابق با تمام مقررات و خط مشی ها باشد و همیشه خود را به روز نگه دارد. برای محافظت از سازمان در برابر خطر انطباق، نیاز به ارزیابی دوره ای از آن وجود دارد.
وقتی صحبت از امنیت سایبری می شود، تهدیدات زیادی متوجه این شرکت می شود. 32 درصد از سازمان هایی که بخشی از یک نظرسنجی انجام شده در سال 2017 بودند، قربانی یک حمله سایبری بزرگ بودند. امنیت سایبری و تهدید برای داده های یک شرکت یک خطر بسیار واقعی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
کسبوکارها باید از خود در برابر تهدیداتی مانند هک، نقض اطلاعات، سرقت هویت و تقلب در پرداخت محافظت کنند. نقض در شرکت برای شهرت سازمان نیز بد است. این بر وجهه شرکت تأثیر می گذارد و می تواند منجر به از دست دادن اعتماد مصرف کننده شود. راه حل های امنیتی همچنین باید بخشی از پلت فرم مدیریت ریسک سازمانی باشند تا بتوانند هرگونه فعالیت متقلبانه را شناسایی کنند. کارکنان همچنین باید آموزش ببینند تا بتوانند تقلب را نیز شناسایی کنند.
ریسک های مالی برای یک شرکت می تواند شامل خطوط اعتباری تمدید شده باشد که به فروشندگان و مشتریان مختلف داده می شود. همچنین می تواند به معنای بدهی باشد که خود سازمان با آن مواجه است. یکی دیگر از ریسک های مالی می تواند نوسانات نرخ بهره باشد. برای مدیریت این نوع ریسکها، سازمانها باید برنامههای تجاری خود را اصلاح کنند تا جریان نقدینگی مختل نشود و شرکت با زیانهای غیرمنتظره مواجه نشود.
اگر بدهی بدهی سازمانی است، شرکت ها باید کار کنند و یک طرح تجاری برای به حداقل رساندن بدهی ایجاد کنند. آنها همچنین می توانند مشتریان خود را گسترش دهند و پایگاه خود را متنوع کنند.
ریسک شهرت چیزی است که شرکت ها نمی توانند کنترل کنند. یک بررسی بد، یک شکست محصول، یا حتی برخی از مطبوعات بد می تواند به طور کامل سازمان را شکست دهد و باعث کاهش درآمد شود. شرکت ها همیشه می توانند با در اختیار داشتن استراتژی های مدیریت شهرت و روابط عمومی خاص، برای این خطر آماده شوند. افراد مسئول این امر می توانند به طور مرتب تصویر برند را به صورت آنلاین و آفلاین نظارت کنند. یکی از راه های خوب برای مدیریت شهرت سازمان این است که همیشه به مشتری پاسخ داده و نگرانی های آنها را بلافاصله برطرف کنید.
ریسک های عملیاتی می توانند به صورت داخلی یا خارجی ایجاد شوند و باعث از دست دادن تداوم کسب و کارها شوند. این می تواند مسائل فنی یا بلایای طبیعی یا خطای انسانی باشد. دامنه ریسک های عملیاتی که یک شرکت با آن مواجه است بسیار گسترده است.
صرف نظر از دلیل شکست عملیاتی، شرکت ها همیشه باید برای همه نتایج آماده باشند تا تأثیر آن بر کسب و کار از نظر درآمد و عملکرد به حداقل برسد. این خطر را می توان با ایجاد یک برنامه تداوم کسب و کار گسترده برای رسیدگی به هر گونه مسائل عملیاتی و همچنین دکل کاهش داد.
آموزش شدید همه کارکنان برای کاهش هر گونه خطای انسانی. این یک سیستم پشتیبان در صورت تهدید ایجاد می کند و همچنین راه های پیشگیرانه برای کاهش ریسک عملیاتی را تضمین می کند.
ریسکها را میتوان به سه دسته کلی برای شرکتها دستهبندی کرد تا به آنها در ایجاد یک برنامه مدیریت ریسک در سطح سازمانی کمک کند. آنها در زیر فهرست شده اند:
· خطرات قابل پیشگیری: خطرات داخلی هستند که به راحتی قابل کنترل و حذف هستند. خطرات قابل پیشگیری شامل هرگونه اقدام نامناسب، غیرقانونی یا غیراخلاقی از سوی کارکنان و خرابی در فرآیندهای عملیاتی است.
· ریسک های استراتژی: ریسک های داوطلبانه ای هستند که یک شرکت بر اساس منافع حاصل از بازده استراتژی می پذیرد. آنها ریسک های خوب تحقیق و برنامه ریزی شده ای هستند و معمولاً تأثیر بیشتری دارند. یک سیستم مدیریت ریسک برای نظارت بر ریسک و کاهش خطرات آتی یک ضرورت برای اطمینان از موفقیت استراتژی است.
· ریسک های خارجی: این ریسک ها خارج از کنترل شرکت هستند مانند تغییرات عمده در اقتصاد، بلایای طبیعی و غیره. مدیریت این خطرات نیازمند رویکرد متفاوتی است زیرا قابل پیشگیری نیستند. این بدان معنی است که شرکت ها فقط می توانند برای کاهش تأثیر ریسک آماده شوند. این را می توان با شناسایی تمام ریسک های خارجی بالقوه و سپس ارائه یک برنامه مدیریت ریسک برای به حداقل رساندن تأثیر آنها انجام داد.